Esta primavera e verán pasados foron un disfrute cos paxaros que decidiron vivir con nós. Un par de parellas de merlos aniñaron na paneira nun oco dunha parede entre as pedras. Dende a ventá da nosa habitación puidemos ver como alimentaban ós merlos pequenos chegando con grandes gusanos no pico. Tamén no furado dun carballo había un niño de, según meu pai, "picafollas" e outro máis nun pequeno oco do hórreo.
No meu pasado cumpreanos unha boa amiga regaloume un niño feito por ela e levaba agardando para ser colocado nunha das nosas árbores un bo tempo.
O sábado, que fixo un día marabilloso, por fin lle buscamos o seu lugar e cómo non, nun dos nosos carballos.
Así luce agora, agardando por inquilinos con plumas. Moitas gracias, L.P.!
Que ben queda nese carballo! Alégrome moito, gracias!
ResponderEliminarA ver agora se os paxaros pican e fan dela un fogar :_)