Tiñamos dúbidas acerca de como facer para regar a horta pero por fin nos decidimos. Por suposto que a idea non é nosa, as gracias hai que darllas ós que publican en internet as súas solucións para problemas varios de maneira tan xenerosa.
Empregamos botellíns, botellas e garrafas que reciclamos de dúas maneiras diferentes:
-Por un lado, seguindo o principio de capilaridade, introducimos nunhas garrafas e botellas tiras de algodón feitas de camisetas vellas e tamén mechas de algodón para velas; a idea é rellenar eses recipientes e que a auga vaia humedecendo a terra a través da tela enterrada na terra. Esta idea é interesante para abarcar un radio máis amplo de terreo e ó mesmo tempo deixar espazo para que a pranta medre sen obstáculos. É importante facer o oco para a saída da tela a bastante altura para que así o depósito de auga albergue máis cantidade e non ter que ir rellenando tan a miúdo; despois entérranse ditos recipientes un pouco para facilitar o traballo de enterrar as tiras de trapos.
Este sistema aforra auga ó ir debaixo da superficie e permite unha humidade constante. E sí, quizais somos demasiado optimistas coa lonxitude das mechas pero por probar que non quede!
-E por outra banda probamos co principio de condensación, pensado para prantas de maior altura e menos amplitude no porte, como pementos ou tomates. Trátase de introducir un recipiente con auga un pouco enterrado na terra e despois cúbrese con outro que fará efecto invernadero provocando gotiñas que esvaran polas paredes do recipiente máis grande e igualmente mantendo a humidade constante. Mentras haxa auga dentro dos envases non teremos que preocuparnos de enchelos de novo nin de regar, se é que funciona o sistema, claro.
A idea final, se é que funciona o sistema, claro, é facer máis cómodo o traballo de carretar auga pola horta e de paso reducir a cantidade de veces que regamos. Por suposto que un sistema de rego por goteo con tuberías de sudoración distribuidas polos bancais sería moitííííísimo máis cómodo pero de momento non puidemos organizalo tan ben, quizais para outra ocasión.
Ah, e se clicades nas fotos vénse moito máis grandes, ;)
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Unhas palabriñas...